رژیم جنایتکار اسرائیل به خوبی می‌داند موضوع تسلیح کرانه و پشتیبانی تسلیحاتی از آن نسبت به ابتدای زمانی که از آن سخن گفته می‌شد، تحول کیفی پیدا کرده و با تکنولوژی‌های جدید می‌تواند به صورتی تکامل‌یافته‌تر و پرحجم‌تر به این منطقه وارد شود. این چیزی نیست که رژیم بتواند در مقابل آن پادزهری تهیه کند.
ایران با داشتن یک مدل متمایز حکومت‌داری، نوع خاصی از تجربه سیاسی که ترکیب دین و دنیاست ارائه نموده که به آن جایگاه آلترناتیو نظم پیشین بخشیده است.
سیاست رسانه های ضدانقلاب در قبال اربعین را باید از این زاویه دید. آنها باید این نخ تسبیح را پاره کنند. مبارزه با شیعیان متفرق، بسیار ساده تر از یک اجتماع متحد همدل است.
علامت استقامت و حرکت به سمت قله، پاهای زخمی و تن خسته است بله اگر صرفاً به جسم زخمی چنین فردی نگاه کنیم، دچار رقت می‌شویم اما اگر در آن حال نگاهی به راه طی شده و نگاهی به قله بیندازیم، تن زخمی صعود‌کننده را پرچم پیروزی او می‌دانیم.
وزارت ارتباطات دولت اول آقای روحانی و برخی دیگر از مسؤولان دولت وقت در عالی‌ترین سطوح، در خدمت پروژه‌ای آمریکایی قرار گرفته بودند که پیش‌پا افتاده‌ترین هدفش جمع‌آوری اطلاعات دست اول از ایران بود.
داستان پیام‌رسان اجتماعی «زون‌زونئو» در کوبا خیلی به داستان ایران نزدیک است. در داستان ایران شما می‌توانید اسم این پیام‌رسان اجتماعی را «تلگرام» بگذارید. شاید اتفاقی باشد اما حدود یک سال پس از پایه‌گذاری «صندوق فناوری باز» (OTF) و در الگویی مشابه با تجربه قابل قبول پیام‌رسان کوبایی، پیام‌رسان تلگرام راه‌اندازی شد.
باید با معیار عاشورا بررسی کنیم سبک زندگی که انتخاب کرده‌ایم، ما را به کدام اردوگاه نزدیک می‌کند؟ به اردوگاه حق یا اردوگاه باطل؟ اردوگاه الله یا اردوگاه ابلیس؟ اردوگاه حق و حقیقت و اسلام ناب یا اردوگاه نظام سلطه و استکبار جهانی؟
ولی فقیه از «روح معنوی و انقلابیِ نظام»، پاسداری می‌کند و اهتمام دارد که نظام، استحاله نشود و با اصالت‌های اسلامی و انقلابی، زاویه و فاصله پیدا نکند، اما با این قید که «اجرائیات» در اختیار نیروها و جریان‌هایی است که خود «مردم» در قالب مردم‌سالاری دینی، آنها را به قدرت می‌رسانند.
جمهوری اسلامی به عنوان نظامی محصول مردمی ترین انقلاب تاریخ سیاسی جهان-که در مقایسه با انقلاب های دنیا از جمله انقلاب فرانسه، روسیه، نیکاراگوئه و…- تنها نظام سیاسی دنیاست که اصل موجودیت خود را به همه پرسی یا رفراندوم گذاشته است.
الزام حکومت اسلامی بر حجاب، جدای از این که نشانه پیگیری اجرای یکی از احکام شرع است، اصرار بر حضور مردم در عرصه سیاست و سیاسی ماندن مردم است تا به این واسطه مردم در چارچوب قانون از دولت‌ها مطالبه‌گری کنند. از این رو، این اتهام که حکومت اسلامی با الزام به حجاب سعی در انحراف افکار عمومی را دارد، افترایی بیش نیست.
